ກອງປະຊຸມຝຶກອົບຮົມ ໃຫ້ເຈົ້າໜ້າທີ່ກວດກາແຮງງານ

ກອງປະຊຸມຝຶກອົບຮົມ ໃຫ້ເຈົ້າໜ້າທີ່ກວດກາແຮງງານ ຂັ້ນແຂວງ ແລະ ເມືອງ ຂອງກົມຄຸ້ມຄອງແຮງງານ ,ຄັ້ງວັນທີ 30-31/05/2012 ທີ່ພະແນກ ແຮງງານ ແລະ ສະຫວັດດີການສັງຄົມແຂວງສາລະວັນ ໂດຍເປັນປະທານຂອງທ່ານ ບຸນຍົງ ພາສີ ຫົວໜ້າ ພະແນກ ຮສສ ແຂວງສາລະວັນ,ການຝຶກອົບຮົມໃນຄັ້ງນີ້ ມີຈຳນວນ ນັກສຳມະນາກອນຂັ້ນແຂວງ ແລະ ເມືອງ ທັງໝົດ 22 ຄົນ ເຊິ່ງຝຶກອົບຮົມໂດຍກົງຈາກກົມຄຸ້ມຄອງແຮງງານ ກະຊວງແຮງງານ ແລະ ສະຫວັດດີການສັງຄົມ.
      ການຝຶກອົບຮົມ ມີທັງພາກທິດສະດີ ແລະ ພາກປະຕິບັດຕົວຈິງ,ຫຼັງຈາກຜ່ານການຮ່ຳຮຽນພາກທິດສະດີໃນຄາບເຊົ້າ,ກໍ່ໄດ້ລົງຕົວຈິງ ກ່ຽວກັບວຽກ ກວດກາແຮງງານ ຂອງເຈົ້າໜ້າທີ່ກວດກາແຮງງານ,ເຊິ່ງສະຖານທີ່ແມ່ນ ໂຮງງານຊີມັງລາວຈຳກັດແຂວງສາລະວັນ.

 ທິມງານນັກສຳນາກອນ ລົງກວດກາແຮງງານ ທີ່ໂຮງງານຊີມັງລາວແຂວງສາລະວັນ ຄັ້ງວັນທີ 31/05/2012

ເງື່ອນໄຂທີ່ລາວຈະພົ້ນຈາກ ສະພາບດ້ອຍພັດທະນາ

ຜູ້ຕາງໜ້າອົງການສະຫະປະຊາຊາດເພື່ອການພັດທະນາ ລະບຸວ່າ ລາວຈະຫລຸດພົ້ນຈາກ ສະພາບ ດ້ອຍພັດທະນາ ໄດ້ຕາມ ເປົ້າໝາຍໃນປີ 2020 ນັ້ນ ຈະຕ້ອງປະຕິບັດໃຫ້ໄດ້ 2 ເງື່ອນໄຂ ໃນ 3 ເງື່ອນໄຂທີ່ສໍາຄັນ.

ກອງປະຊຸມຂອງຄະນະລັດຖະບານລາວກ່ຽວກັບການຫລຸດຜ່ອນຄວາມທຸກຈົນຂອງປະຊາຊົນ ທີ່ຈັດຂຶ້ນໃນຕົ້ນປີ 2012 ທີ່ນະຄອນວຽງຈັນ

ທ່ານ Minh Pham ຜູ້ຕາງໜ້າອົງການສະຫະປະຊາຊາດເພື່ອການພັດທະນາ ຫລື
UNDP ສໍານັກງານປະຈໍາປະເທດລາວ ໄດ້ໃຫ້ການຢືນຢັນຕໍ່ກອງປະຊຸມວ່າດ້ວຍຍຸດທະ
ສາດ ເພື່ອເຮັດໃຫ້ລາວຫລຸດພົ້ນຈາກສະພາບດ້ອຍພັດທະນາໄດ້ ຕາມເປົ້າໝາຍໃນປີ
2020 ທີ່ໄດ້ຈັດຂຶ້ນຮ່ວມກັນ ລະຫວ່າງທາງການລາວ ແລະ UNDP ເມື່ອບໍ່ນານມານີ້
ຢູ່ນະຄອນວຽງຈັນວ່າ ການທີ່ລາວຈະຫລຸດພົ້ນຈາກສະພາບດ້ອຍພັດທະນາໄດ້ຢ່າງແທ້
ຈິງນັ້ນ ກໍມີຄວາມຈໍາເປັນຢ່າງຍິ່ງ ທີ່ທາງການລາວຈະຕ້ອງປະຕິບັດໃຫ້ໄດ້ 2 ເງື່ອນໄຂ
ໃນ 3 ເງື່ອນໄຂທີ່ສໍາຄັນ.

ເງື່ອນໄຂທີນຶ່ງກໍແມ່ນການບັນລຸເປົ້າໝາຍກ່ຽວກັບລາຍໄດ້ປະຊາຊາດ (GNI) ຊຶ່ງອົງການ
ສະຫະປະຊາຊາດ ຈະມີການກໍານົດອັດຕາຂັ້ນຕໍ່າເປັນປະຈໍາທຸກ 3 ປີ. ສໍາລັບລາວນັ້ນ ກໍຈະຕ້ອງມີລາຍໄດ້ປະຊາຊາດ ທີ່ສາມາດໄລ່ສະເລ່ຍເປັນລາຍໄດ້ຂັ້ນຕໍ່າຂອງປະຊາກອນ
ລາວໄດ້ບໍ່ຫລຸດ 1,190 ໂດລາຕໍ່ຄົນ ສໍາລັບໃນທ້າຍປີ 2012 ນີ້ ແລະຈະຕ້ອງເພີ້ມຂຶ້ນ
ຢ່າງສະໝໍ່າສະເໝີ ໃນທຸກໆປີອີກດ້ວຍ.

Songrit Pongern

ການມອບໃບປະກາດສະນີຍະບັດ ແກ່ນັກສຶກສາ ທີ່ຈົບຈາກວິທະ ຍາໄລແຫ່ງນຶ່ງໃນລາວ

ສ່ວນເງື່ອນໄຂທີສອງກໍຄື ດັດສະນີກ່ຽວກັບຄຸນນະ
ພາບຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງປະຊາຊົນ ເຊ່ນລະດັບ
ການສຶກສາ ອັດຕາສະເລ່ຍການຮູ້ໜັງສືຂອງປະຊາ
ຊົນ ການໄດ້ຮັບບໍລິການດ້ານສຸຂະພາບອະນາໄມ
ອັດຕາການເສຍຊີວິດຂອງເດັກນ້ອຍ ແລະແມ່ຍິງທີ່
ຕັ້ງທ້ອງ ແລະອັດຕາສະເລ່ຍການໄດ້ຮັບສານອາ
ຫານຂອງເດັກນ້ອຍຢ່າງຄົບຖ້ວນເປັນຕົ້ນ ຊຶ່ງທັງ
ໝົດນີ້ ກໍຈະຕ້ອງປະຕິບັດໃຫ້ໄດ້ ຕາມເກນຂອງ
ສະຫະປະຊາຊາດ.

ສໍາລັບເງື່ອນໄຂທີສາມກໍຄື ຄວາມແຂງແກ່ນຂອງລະບົບເສດຖະກິດມະຫາພາກ ຈະຕ້ອງ
ມີການຂະຫຍາຍຕົວ ເພີ້ມຂຶ້ນຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ ແລະມີຄວາມອາດສາມາດທີ່ຈະຕ້ານທານກັບ
ບັນຫາ ຫລືຜົນກະທົບຕ່າງໆ ໄດ້ຢ່າງຄັກແນ່. ຕົວຢ່າງກໍຄື ຜົນກະທົບຈາກໄພພິບັດທໍາ
ມະຊາດ ຫລືບັນຫາວິກິດການທາງການເງິນ ຈາກພາຍນອກປະເທດເປັນຕົ້ນ.

Songrit Pongern

ການສັກຢາແລະຢອດຢາກັນພະຍາດທີ່ລາວ

ແຕ່ຢ່າງໃດກໍຕາມ ໂດຍພິຈາລະນາຈາກຜົນຂອງການ
ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຂອງທາງການລາວ ໃນໄລຍະນັບຈາກປີ
1996 ເປັນຕົ້ນມາ ກໍເຮັດໃຫ້ຜູ້ຕາງໜ້າຂອງ UNDP
ເຊື່ອໝັ້ນວ່າ ທາງການລາວມີຄວາມອາດສາມາດທີ່ຈະ
ພັດທະນາປະເທດໃຫ້ຫລຸດພົ້ນຈາກສະພາບດ້ອຍພັດ
ທະນາໄດ້ ໂດຍພື້ນຖານໃນປີ 2018 ແລະຫລັງຈາກນັ້ນ
ກໍຈະຕ້ອງໃຊ້ເວລາອີກ 3 ປີ ເພື່ອກ້າວໄປສູ່ການຫລຸດ
ພົ້ນຈາກສະພາບດ້ອຍພັດທະນາ ຢ່າງແທ້ຈິງ.ສໍາລັບໃນໄລຍະແຜນການປີ 2012-2013 ທີ່ຈະເລີ່ມລົງມືປະຕິບັດແຕ່ເດືອນຕຸລາ 2012 ໄປຈົນເຖິງເດືອນກັນຍາ 2013 ນັ້ນ ລັດຖະບານລາວໄດ້ຄາດໝາຍວ່າ ການຂະຫຍາຍໂຕ 

      ທາງເສດຖະກິດ ໃນລະດັບ 8% ດັ່ງກ່າວ ຈະເຮັດໃຫ້ມູນຄ່າທາງເສດຖະກິດຂອງລາວ
ເພີ່ມຂຶ້ນເປັນ 80,500 ຕື້ກີບ ຫຼື 1 ໝື່ນລ້ານໂດລາ ໃນທ້າຍປີ 2013 ຊຶ່ງສາມາດໄລ່ສະ ເລ່ຍເປັນລາຍຮັບຂອງປະຊາກອນລາວ ໄດ້ເກີນກວ່າ 1,500 ໂດລາ ຕໍ່ຄົນ ຕໍ່ປີ.

Songrit Pongern

ການເກັບກ່ຽວເຂົ້ານາປີໃນລາວ

ຍິ່ງໄປກວ່ານັ້ນ ລັດຖະບານລາວຍັງ
ໄດ້ວາງເປົ້າໝາຍ ທີ່ຈະຊຸກຍູ້ການ
ຜະລິດເຂົ້າໃຫ້ໄດ້ເຖິງ 3.8 ລ້ານໂຕນ,
ຊຸກຍູ້ໃຫ້ຜົນຜະລິດໃນພາກອຸດສາຫະ
ກໍາ ແລະຫັດຖະກໍາ ຂະຫຍາຍໂຕບໍ່ຫຼຸດ
10%, ເຮັດໃຫ້ອັດຕາຄົນທຸກຍາກຫຼຸດ
ລົງເຫຼືອຕໍ່າກວ່າ 14% ຂອງຄົວເຮືອນ
ທັງໝົດ, ຫາກແຕ່ທ່ານທອງສິງ ທໍາມະ
ວົງ ນາຍົກລັດຖະມົນຕີກໍຍອມຮັບວ່າ ບໍ່
ແມ່ນເລື້ອງງ່າຍ ທີ່ຈະບັນລຸເປົ້າໝາຍດັ່ງ
ກ່າວໄດ້ຢ່າງແທ້ຈິງ ດັ່ງທີ່ທ່ານໃຫ້ການ
ເນັ້ນຢໍ້າວ່າ:

“ພວກເຮົາຈະຕ້ອງໄດ້ເພີ້ມທະວີຄວາມພະຍາຍາມຫລາຍກວ່າເກົ່າເພື່ອຮັບປະກັນ
ໃຫ້ບັນລຸຄາດໝາຍທີ່ວາງອອກຈະຕ້ອງໄດ້ສຸມໃສ່ຊຸກຍູ້ການຜະລິດນາປີ ແລະການ
ຜະລິດລະດູຝົນ ເອົາໃຈໃສ່ຕິດຕາມ ສະພາບການປ່ຽນແປງຂອງດິນຟ້າອາກາດ 
ກະກຽມໃຫ້ແກ່ການຕ້ານ ແລະແກ້ໄຂໄພພິບັດ ໃຫ້ໄດ້ດີ ໃຫ້ໄວກວ່າເກົ່າ.”

ແຕ່ຢ່າງໃດກໍຕາມ ມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 9 ຂອງພັກປະຊາຊົນລາວ ກໍໄດ້ວາງເປົ້າໝາຍ ທີ່ຈະພັດທະນາເສດຖະກິດ ໃນໄລຍະຈາກປີ 2011-2015 ໃຫ້ຂະຫຍາຍຕົວ ເພີ້ມຂຶ້ນ ໃນອັດ
ຕາສະເລ່ຍບໍ່ຕໍ່າກວ່າ 8% ຕໍ່ປີ ຊຶ່ງຈະເຮັດໃຫ້ອັດຕາຄວາມທຸກຈົນຂອງປະຊາຊົນລາວຫຼຸດລົງ
ເຫຼືອບໍ່ເກີນ 10% ຂອງປະຊາກອນທັງໝົດ ໃນປີ 2015 ອີກດ້ວຍ.

ລາວຍອມຮັບວ່າ ບໍ່ສາມາດທີ່ຈະຜັກດັນ ໃຫ້ແຮງງານ ຫວຽດນາມກັບຈີນ ອອກຈາກລາວ ໄປໄດ້

ເຈົ້າໜ້າທີ່ຂັ້ນສູງຂອງລາວ ຍອມຮັບວ່າ ເປັນການຍາກຫລາຍທີ່ຈະຜັກດັນໃຫ້ແຮງງານ ຫວຽດນາມແລະຈີນ ທີ່ລັກລອບທໍາງານຢູ່ໃນລາວ ຫລາຍກວ່າ 2 ແສນຄົນໃຫ້ກັບຄືນໄປ ປະເທດຂອງພວກເຂົາເຈົ້າ.


ໂຮງງານຜະລິດເຫລັກຂອງຈີນໃນແຂວງຄໍາມ່ວນ ທີ່ນໍາກໍາມະກອນຈາກປະເທດຈີນຈໍານວນນຶ່ງ ເຂົ້າມາທໍາງານໃນນັ້ນ.

ເຈົ້າໜ້າທີ່ຂັ້ນສູງໃນກະຊວງແຮງງານ ແລະສະຫວັດດີການສັງຄົມຂອງລາວ ໄດ້ໃຫ້
ການຍອມຮັບວ່າ ການດໍາເນີນ ມາດຕະການຜັກດັນໃຫ້ແຮງງານຕ່າງດ້າວໃນລາວ ເດີນທາງກັບຄືນໄປປະເທດທີ່ເປັນພູມລໍາເນົາ ຂອງພວກເຂົາເຈົ້ານັ້ນ ນັບເປັນເລື້ອງ
ທີ່ຍາກຢ່າງຍິ່ງ ເນື່ອງຈາກວ່າແຮງງານຕ່າງດ້າວ ສ່ວນໃຫຍ່ທີ່ລັກລອບທໍາງານຢູ່ໃນ
ລາວ ໂດຍບໍ່ຖືກຕ້ອງຕາມກົດໝາຍນັ້ນ ເປັນແຮງງານຈາກຫວຽດນາມ ແລະຈີນ ທີ່ ມີຄວາມສໍາພັນຢ່າງໃກ້ກັບລາວນັ້ນເອງ.

ເພາະສະນັ້ນ ການດໍາເນີນມາດຕະການຕ່າງໆ ຕໍ່ບັນດາແຮງງານຈາກຫວຽດນາມ
ແລະຈີນໃນໄລຍະທີ່ຜ່ານມາ ຈຶ່ງໄດ້ຄໍານຶງເຖິງສາຍພົວພັນມິດຕະພາບລະຫວ່າງລາວ
ກັບຫວຽດນາມ ແລະຈີນເປັນສໍາຄັນ ຊຶ່ງກໍໄດ້ ເປັນຜົນເຮັດໃຫ້ທາງການລາວສາມາດ ດໍາເນີນມາດຕະການໄດ້ພຽງການກ່າວຕັກເຕືອນ ແລະໂຄສະນາ ອົບຮົມໃຫ້ພວກເຂົາ
ເຈົ້າຍິນຍອມປະຕິບັດຕາມລະບຽບກົດໝາຍຂອງລາວ ຢ່າງຖືກຕ້ອງເທົ່ານັ້ນ ດັ່ງທີ່ເຈົ້າ
ໜ້າທີ່ລາວຄົນດັ່ງກ່າວນີ້ ໄດ້ໃຫ້ການຢືນຢັນວ່າ:

Songrit Pongern

ໂຄງການສ້າງສູນເສດຖະກິດການຄ້າຂອງຫວຽວນາມ ທີ່ນະຄອນວຽງ ຈັນ ຊຶ່ງນໍາເອົາກໍາມະກອນຈາກຫວຽດນາ ເຂົ້າມາເຮັດວຽກຈໍານວນນຶ່ງ.

“ພວກເຮົາໄດ້ສົມທົບ
ກັບພາກສ່ວນແຮງງານ
-ສະຫວັດດີການກັບຕໍາ
ຫລວດຄົນເຂົ້າເມືອງແລະ
ກໍຜະແນກການຄ້າກະ
ແມ່ນວ່າ ໄດ້ລົງໂຄສະນາ
ໃຫ້ພວກເຂົາເຈົ້າຫັ້ນໄດ້
ກັບຄືນ ແລະອັນນຶ່ງອີກ
ກະແມ່ນໃຫ້ເຮັດເອກະ
ສານ ຢ່າງຖືກຕ້ອງ ກ່ອນ
ຈະເຂົ້າມາ ແຕ່ວ່າການ
ປະຕິບັດພາກຕົວຈິງນັ້ນ 
ກະບໍ່ທັນໄດ້ດີເທື່ອ ແລະກໍຈໍານວນນຶ່ງ ລະຖືວ່າກໍຍັງບໍ່ທັນປະຕິບັດໄດ້.”

ໃນປັດຈຸບັນນີ້ ມີແຮງງານຕ່າງດ້າວຢູ່ໃນລາວຫລາຍກວ່າ 230,000 ຄົນ ຊຶ່ງຈາກການ
ເກັບກໍາຂໍ້ມູນໃນໄລຍະ 1 ປີທີ່ຜ່ານມາ ກໍພົບວ່າແຮງງານຕ່າງດ້າວສ່ວນໃຫຍ່ນັ້ນ ເດີນ
ທາງມາຈາກປະເທດຫວຽດນາມ, ຈີນ ແລະໄທຕາມລໍາດັບ ກັບທັງຍັງສໍາຫລວດພົບ
ອີກດ້ວຍວ່າ ໃນຈໍານວນແຮງງານຕ່າງດ້າວເຫລົ່ານີ້ ຄິດເປັນຫລາຍກວ່າ 90% ທີ່ເປັນ
ແຮງງານທີ່ລັກລອບທໍາງານຢູ່ໃນລາວໂດຍຜິດກົດໝາຍ ຊຶ່ງກໍໝາຍຄວາມວ່າ ມີກໍາລັງ
ແຮງງານຕ່າງດ້າວພຽງແຕ່ 21,000 ກວ່າຄົນເທົ່ານັ້ນ ທີ່ໄດ້ຮັບອະນຸຍາດໃຫ້ທໍາງານ
ໃນລາວຢ່າງຖືກຕ້ອງ.

ທັງນີ້ກໍເນື່ອງຈາກວ່າ ແຮງງານລາວສ່ວນໃຫຍ່ໃນປັດຈຸບັນນີ້ ເປັນແຮງງານທີ່ບໍ່ມີຝີມື ຈຶ່ງບໍ່ສາມາດທີ່ຈະຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການດ້ານແຮງງານຂອງບັນດາບໍລີສັດ
ຕ່າງຊາດ ທີ່ລົງທຶນຢູ່ໃນລາວໄດ້ຢ່າງພຽງພໍຈຶ່ງຕ້ອງພາກັນແກ້ໄຂບັນຫາອີກ ດ້ວຍການ
ນໍາເຂົ້າແຮງງານມີຝີມືຈາກຕ່າງປະເທດເປັນຫລັກ.

ຕໍ່ກໍລະນີດຽວກັນນີ້ ທ່ານນາງອ່ອນຈັນ ທໍາມະວົງ ລັດຖະມົນຕີວ່າ ການກະຊວງແຮງ
ງານ ກໍໄດ້ຖະແຫລງຍອມຮັບວ່າ ການທີ່ທາງການລາວ ມີຂໍ້ຈໍາກັດໃນດ້ານການພັດ
ທະນາຝີມືແຮງງານນັ້ນ ນັບເປັນສາເຫດທີ່ສໍາຄັນປະການນຶ່ງ ທີ່ເຮັດໃຫ້ບໍ່ສາມາດ
ຕອບສະໜອງແຮງງານມີຝີມື ໃຫ້ກັບບັນດາບໍລິສັດຕ່າງຊາດ ທີ່ລົງທຶນຢູ່ໃນລາວໄດ້
ຢ່າງພຽງພໍ ສ່ວນການການຄຸ້ມຄອງແຮງງານໃນລາວ ກໍຍັງປະຕິບັດໄດ້ຍ່າງບໍ່ທົ່ວເຖິງ
ແລະຂາດ ປະສິດທິພາບໃນທຸກໆດ້ານ.

songrit

ງານສະຫລອງຄົບຮອບ 10 ປີ ຂອງທະນາຄານ ລາວ-ຫວຽດ ຢູ່ນະຄອນຫລວງວຽງຈັນໃນທ້າຍປີ 2010 ຊຶ່ງເປັນທະນາຄານ ທີ່ນໍາວິຊາການຫວຽດນາມຈໍານວນນຶ່ງມາເຮັດວຽກ

ນອກຈາກນັ້ນ ທາງການ
ລາວ ຍັງໄດ້ຄາດໝາຍ
ດ້ວຍວ່າ ຄວາມຕ້ອງການ
ແຮງງານໃນລາວຈະເພີ້ມ
ສູງຂຶ້ນ ຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງໃນ
ຕະຫລອດໄລຍະ 5 ປີຕໍ່
ໄປນີ້ ຊຶ່ງເຮັດໃຫ້ທາງການ
ລາວຈະຕ້ອງເລັ່ງດໍາເນີນ
ການພັດທະນາຝີມືແຮງ
ງານລາວໃຫ້ໄດ້ເຖິງ 3.3
ລ້ານຄົນ.

ແຕ່ຢ່າງໃດກໍຕາມ ທາງການລາວກໍຄາດໝາຍວ່າຈະສາມາດພັດທະນາຝີມືແຮງງານ ແລະສ້າງແຮງງານທໍາໃຫ້ແກ່ປະຊາຊົນລາວ ໄດ້ປະມານ 276,828 ຄົນ ນັບຈາກປັດ
ຈຸບັນເຖິງປີ 2015 ໂດຍໃນຕໍາແໜ່ງງານ ເຫລົ່ານີ້ ກໍຍັງຈະເປັນແຮງງານທີ່ມີຝີມືເປັນທີ່
ຍອມຮັບຂອງບັນດາບໍລິສັດຕ່າງຊາດ ທີ່ລົງທຶນຢູ່ໃນລາວອີກດ້ວຍ.

ຫາກແຕ່ວ່າ ໃນໄລຍະ 1 ປີ ທີຜ່ານມາ ທາງການລາວກໍສາມາດພັດທະນາແຮງງານ
ມີຝີມືໄດ້ 44,000 ກວ່າຄົນ ຫລືຄິດເປັນພຽງແຕ່ 15% ຂອງແຜນການສ້າງວຽກເຮັດ
ງານທໍາ ຈົນເຖິງປີ 2015 ດັ່ງກ່າວເທົ່ານັ້ນ ຊຶ່ງກໍໝາຍຄວາມວ່າ ທາງການລາວຈະສາ ມາດບັນລຸເປົ້າໝາຍທີ່ວາງໄວ້ດັ່ງກ່າວໄດ້ຢ່າງແທ້ຈິງນັ້ນ ກໍຕ້ອງດໍາເນີນການພັດທະນາ
ແຮງງານມີຝີມື ໃຫ້ໄດ້ບໍ່ໜ້ອຍກວ່າ 55,000 ຄົນໃນແຕ່ລະປີນັ້ນເອງ.

ລາວຈະຂຶ້ນເງິນເດືອນ ໃຫ້ຄູເປັນພິເສດ ເພື່ອດຶງດູດເອົາ ຄົນມີຄວາມຮູ້

ລັດຖະບານລາວອານຸມັດແຜນການ ເພີ່ມເງິນເດືອນໃຫ້ກັບນາຍຄູ-ອາຈານ ໃນທົ່ວປະເທດ ເປັນກໍລະນີພິເສດ ເພື່ອເປັນການດຶງດູດບັນດາຜູ້ທີ່ມີຄວາມຮູ້ ຄວາມສາມາດ ໃຫ້ຫັນມາ ປະກອບອາຊີບຄູ-ອາຈານ ຫຼາຍຂຶ້ນ.

ການມອບລາງວັນຄູດີເດັ່ນໃນກໍາແພງນະຄອນວຽງຈັນ ປະຈໍາປີ 2011 ທີ່ຜ່ານມາ

ສໍານັກງານນາຍົກລັດຖະມົນຕີລາວລາຍງານວ່າ ກອງປະຊຸມສາມັນຂອງຄະນະລັດ
ຖະບານລາວ ໄດ້ມີມະຕິຮັບຮອງເອົາແຜນການປັບຂຶ້ນອັດຕາເງິນເດືອນ ໃຫ້ກັບຄູ
ແລະອາຈານໃນທົ່ວປະເທດ ເມື່ອທ້າຍເດືອນເມສາທີ່ຜ່ານມາ ໂດຍນອກຈາກຈະມີ
ເປົ້າໝາຍເພື່ອຍົກລະດັບຄຸນນະພາບຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງຄູ-ອາຈານ ແລະຄອບຄົວ
ໃຫ້ດີຂຶ້ນແລ້ວ ກໍ່ຍັງແນ່ໃສ່ການດຶງດູດຜູ້ທີ່ມີຄວາມຮູ້ຄວາມສາມາດ ໃຫ້ຫັນມາປະ
ກອບອາຊີບເປັນຄູ-ອາຈານໃຫ້ຫຼາຍຂຶ້ນ ແລະເພື່ອໃຫ້ພຽງພໍກັບຄວາມຕ້ອງການ ທີ່ເປັນຈິງຂອງການປະຕິຮູບການສຶກສາໄລຍະທີ 2 ຂອງລາວ ຈາກປັດຈຸບັນ ໄປຈົນ
ເຖິງປີ 2015 ອີກດ້ວຍ.

ການປັບຂຶ້ນອັດຕາເງິນເດືອນໃຫ້ກັບຄູ-ອາຈານໃນທົ່ວປະເທດລາວ ຕາມແຜນການ
ດັ່ງກ່າວນີ້ ຖືເປັນການປັບຂຶ້ນເປັນກໍລະນີພິເສດ ຕາມລະດັບທາງດ້ານວິຊາການ
ວິຊາສະເພາະແລະລະດັບຂອງສະຖານສຶກສາ ຮວມໄປເຖິງພື້ນທີ່ ທີ່ຕັ້ງຂອງສະຖານ
ສຶກສາ ທີ່ຄູ-ອາຈານໄດ້ທໍາການສອນຢູ່ເປັນສໍາຄັນ ກໍ່ຄືການປັບຂຶ້ນໃນອັດຕາ 10%
ຂອງເງິນເດືອນສໍາລັບຄູ-ອາຈານ ທີ່ປະຈໍາສະຖານສຶກສາລະດັບວິຊາຊີບຊັ້ນສູງ,
ວິທະຍາໄລ ແລະມະຫາວິທະຍາໄລຕ່າງໆ ຂອງລັດຖະບານ.

Songrit Pongern

ກອງປະຊຸມຈັດຂຶ້ນໃນໂອກາດວັນຄູແຫ່ງຊາດໃນ ວັນທີ 7 ຕຸລາ ປີ 2011

ສ່ວນຄູ-ອາຈານ ປະຈໍາສະ
ຖານສຶກສາວິຊາສະເພາະ
ຊັ້ນສູງເຊັ່ນ ແພດ, ພະຍາ
ບານ ແລະສາທາລະນະສຸກ
ເປັນຕົ້ນນັ້ນ ກໍ່ຈະໄດ້ປັບຂຶ້ນ
ເງິນເດືອນໃນອັດຕາ 15%
ໃນຂະນະທີ່ຄູ-ອາຈານ ທີ່
ໂຮງຮຽນມັດທະຍົມ ແລະ
ໂຮງຮຽນອານຸບານ ເຖິງ
ຂັ້ນປະຖົມນັ້ນ ກໍຈະໄດ້ຮັບ
ການປັບຂຶ້ນ 20% ແລະ
25% ຕາມລໍາດັບ. ທາງດ້ານຄູ-ອາຈານທີ່ປະຈໍາຢູ່ໂຮງຮຽນໃນເຂດຊົນນະບົດ ກໍຍັງຈະ
ໄດ້ຮັບເງິນອຸດໜູນພິເສດເພີ້ມຕື່ມອີກດ້ວຍ.

ແຕ່ຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ ການທີ່ຄູ-ອາຈານໃນລາວມີເງິນເດືອນຕໍ່າຫຼາຍນັ້ນ ກໍບໍ່ແມ່ນບັນຫາ ພຽງຢ່າງດຽວຂອງການປະຕິຮູບການສຶກສາໃນລາວ ຫາກແຕ່ຍັງລວມໄປເຖິງບັນຫາ ຂາດແຄນທາງດ້ານງົບປະມານ ຂອງລັດຖະບານລາວອີກດ້ວຍ ທີ່ເຮັດໃຫ້ບໍ່ສາມາດ ຕອບສະໜອງຄູ-ອາຈານໄດ້ຢ່າງພຽງພໍ.

ຊຶ່ງໃນກໍລະນີດຽວກັນນີ້ ທ່ານລີຕູ ບົວປາວ ລັດຖະມົນຕີຊ່ວຍວ່າການກະຊວງສຶກສາ
ກໍ່ໄດ້ຖະແຫຼງຍອມຮັບວ່າ ໃນສົກຮຽນປະຈໍາປີ 2011-2012 ຄະນະລັດຖະບານລາວ ກໍໄດ້ອານຸມັດໃຫ້ເພີ່ມຈໍານວນຄູໃໝ່ໄດ້ເຖິງ 9,600 ຄົນ ຫາກແຕ່ກໍມີຄູພຽງສ່ວນນ້ອຍ
ທີ່ໄດ້ສະມັກໃຈໄປປະຈໍາຢູ່ໂຮງຮຽນໃນເຂດຊົນນະບົດ ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ໂຮງຮຽນທີ່ຢູ່ໃນຊົນ
ນະບົດຂອງລາວນັ້ນ ຍັງຄົງຕ້ອງປະເຊີນກັບບັນຫາຂາດແຄນບຸກຄະລາກອນຄູຕໍ່ໄປ.

Songrit Pongern

ໂຮງຮຽນມັດທະຍົມຕອນຕົ້ນ ບ້ານເມືອງຄັງ ທີ່ຫາກໍສ້າງຂຶ້ນໃໝ່

ສາເຫດທີ່ຄູສ່ວນໃຫຍ່ບໍ່
ຢາກໄປປະຈໍາຢູ່ໂຮງຮຽນ
ໃນເຂດຊົນນະບົດນັ້ນ ກໍ
ເພາະວ່າ ບໍ່ຢາກໃຊ້ຊີວິດ
ຢ່າງຍາກລໍາບາກ ແລະທີ່
ສໍາຄັນອີກປະການນຶ່ງກໍຄື
ຄູໃນເຂດຊົນນະບົດຍັງໄດ້
ຮັບເງິນເດືອນບໍ່ຕົງຕາມ
ກໍາໜົດເວລາອີກດ້ວຍ. ໃນ
ຂະນະທີ່ຄູໃນເຂດຕົວເມືອງ
ນັ້ນ ມີທັງຄວາມສະດວກ
ສະບາຍໃນການໃຊ້ຊີວິດ
ແລະໄດ້ຮັບເງິນເດືອນຕາມກໍານົດເວລາ ໂດຍຜ່ານລະບົບທະນາຄານອີກດ້ວຍ ຊຶ່ງດ້ວຍ
ສະພາບການທີ່ເປັນຢູ່ນີ້ ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ເຂດຕົວເມືອງມີຈໍານວນຄູເກີນລະດັບຄວາມຕ້ອງ
ການ ໃນຂະນະທີ່ຄູແຕ່ລະຄົນ ທີ່ຢູ່ເຂດຊົນນະບົດນັ້ນກັບຕ້ອງຮັບພາລະໃນການສອນ
ນັກຮຽນເຖິງ 70 ຄົນ ຫຼື 2 ຫ້ອງຮຽນເປັນຢ່າງໜ້ອຍ.

Songrit Pongern

ໂຮງຮຽນໃນເຂດຊົນນະບົດແຫ່ງນຶ່ງ ທີ່ລາວ

ນອກຈາກນັ້ນ ກໍ່ຍັງປາກົດອີກດ້ວຍວ່າ
ໂຮງຮຽນໃນເຂດຊົນນະບົດໄດ້ຮັບໂກ
ຕາໃນການເພີ່ມຈໍານວນຄູ ທີ່ຕໍ່າກວ່າ
ລະດັບຄວາມຕ້ອງການທີ່ເປັນຈິງ ດັ່ງ
ທີ່ເຈົ້າໜ້າທີ່ຜະແນກສຶກສາໃນແຂວງ
ຄໍາມ່ວນ ໄດ້ໃຫ້ການອະທິບາຍເຖິງ
ສະພາບການດັ່ງກ່າວວ່າ:

“ຕົວເລກຂອງກະຊວງ ຫຼືຂອງແຂວງ
ໃຫ້ເຮົາຫັ້ນນະ ມັນບໍ່ໄດ້ຕາມຄວາມ
ຕ້ອງການ ສົມມຸດວ່າເຮົາຕ້ອງການຊາວຄົນ ສິໄປຍົກລະດັບໃນປີນີ້ ແຕ່ວ່າເພິ່ນ
ປ່ອຍມາໃຫ້ເຮົາຜັດຫ້າ ຫົກຕົວເລກ ແຕ່ມັນຈົບມາແຕ່ລະລຸ້ນຫັ້ນ ບໍ່ພຽງພໍຕາມ
ຄວາມຕ້ອງການ.”

ທັງນີ້ ໃນປັດຈຸບັນໃນທົ່ວປະເທດລາວ ມີຈໍານວນຄູທັງໝົດຫຼາຍກວ່າ 63,000 ຄົນ ຊຶ່ງ
ໃນນີ້ກໍມີຢູ່ປະມານ 37,000 ຄົນ ທີ່ເປັນຄູໃນໂຮງຮຽນຂອງລັດຖະບານ ສ່ວນທີ່ເຫຼືອກໍ່ເປັນ ຄູຕາມສະຖານສຶກສາຂອງພາກເອກະຊົນ ແລະສ່ວນໃຫຍ່ກໍຄືບັນດາຄູ ທີ່ບໍ່ຍອມໄປປະຈໍາ
ຢູ່ໂຮງຮຽນຂອງລັດຖະບານ ໃນເຂດຊົນນະບົດນັ້ນເອງ.